mozaik restaurant sultanahmet

uzun zaman oldu yazmayalı...
oysa ki çok güzel bir malzeme yakalamıştım bloguma bayramdan hemen önce post etmek için; ancak bir tembellik geldi ki üzerime... ancak kurtulabildim.
yeni hafta, işbaşı, yeni enerjiyle kendime geldim.
Evet, ilk defa gittiğim çok güzel bir mekanı paylaşmaya hazırım:
Mozaik Restaurant Sultanahmet...

Aslında Sultanahmet'e sık sık uğrayanların aşina olduğu bir mekan Mozaik. En azından benim için öyleydi. Ama oturup da bir yemek yemek arife gününden önceki geceye kısmet oldu.
Divanyolu üzerinde, (Meşhur Sultanahmet Köftecisi Selim ustanın üzerinde bulunduğu yol) 2. ya da 3. ara sokağın hemen başında yer alıyor Mozaik.
Biz gittiğimiz akşam tek Türk müşteriler Engin ve bendik, geri kalan herkes turist, çoğunlukla Amerikalı. Ama muhtemelen sadece o gece değil, yılın çoğu gecesi bu şekilde. Turistlere, özellikle kaliteli turiste hitap eden bir mekan olduğu için servisten, sunulan yemeklere, çalan müziğe kadar her şey çok güzeldi.
Ben tane karabiberli biftek , Enginse köri soslu kuşbaşı tavuk siparişi verdi. Ortaya bir de mantarlı yeşil salata söyledik.
Yemekler gelmeden önce sıcak ve yumuşacık pideyle enfes bir humus geldi. Gerçekten hayatımda yediğim en iyi mezeler top 10'da 4. sıraya yerleştiriyorum bunu. İlk üç sıra Cibalikapı Balıkçısı ve Barba Yanni mezelerine ait. Onlara başka bir yazımda değineceğim...
Neyse biz kendimizi humusla pidenin verdiği dehşetengiz zevke kaptırmışken salatamız ve kırmızı şarabımız geldi masaya, mutluluğumuz daha da katlandı.
Salatanın lezzeti için çok methiyeler düzemeyeceğim çünkü çok değişik bir lezzet sunmadı bize, ama salatanın malzemeleri çok kaliteliydi.
Biz humusu ve salatayı afiyetle yedik ve ana yemeklerimizi beklemeye başladık. Oldukça uzun bir süre ana yemeklerin gelmesini bekledik. Sonlara doğru "unuttular herhalde" yorumu bile yaptık ama yemeklerin geç gelmesi iyi oldu çünkü midemiz tıkabasa pideyle dolmuştu.
Neyse sonunda yemeklerimiz geldi. Açıkçası benim bifteğim hayatımda yediğim en iyi biftek değildi ama yine de fena değildi.
Asıl Engin'in sipariş ettiği köri soslu tavuktan bahsetmek istiyorum: Tavuğun menüdeki adını hatırlayamıyorum.. Sadece köriyle değil, daha birçok ve çok güzel baharatla hazırlanmış bir sosa bulanmıştı. Enteresan bir nokta ise, tavuğun sosunda baharatlara ek olarak bütün karides ve enginar da olmasıydı... İşte bu, hayatımda yediğim en güzel tavuk yemeğiydi!!!

Çok güzel ve romantik olan masamız lezzetli yemeklerle taçlandı.
İlgili ve kibar garsonlarımıza ve şefe burdan teşekkürler...

david rocco's dolce vita

Geçen gün, akşam saatlerinde evde tek başıma oturmuş sıkıntıdan kanal kanal gezerken National Geographic Channel'da Floransa'dan görüntüler gösteren bir programa rastladım. Bir Floransa aşığı olarak ekrana kitlendim.
Adamın biri koca bir dilim enfes görünen pizzayı, küçük parçalar halinde güvercinlerle paylaşarak, afiyetle yedi. Sonra kendisini birden Floransa'da, harika bir evin mutfağında pizza hamuru yaparken bulduk.
Tanıştırayım, bu adam David Rocco...
Bu akşam onunla ikinci kez yine NG Channel'da karşılaştım. Kendisini bu sefer yine İtalya'da, ama tam olarak hangi şehirde olduğunu kaçırdım, çok şeker ve etobur bir kasap amcayla nefis etleri nefis şarap eşliğinde mideye indirirken buldum!
Allahım, dedim içimden, beni de ışınla oraya!
Bu adamlar yanlarındaki 2 kişiyle birlikte etleri kocaman ısırıklarla bitirdiler, izleyicinin o sırada ne halde oduğunu düşünmeden, acımasızca.
Bir sonraki sahnede kasap amcanın dükkanında gördük kendilerini. Amcamız, şehrin en meşhur kasabıymış, kapısında müşteriler sıraya girmişti çekim sırasında. Kasap amcamızsa kendini kamera ışıklarının cazibesine bırakmış, güzel etin nasıl kesilip pişirilmesi gerektiğini anlatıyor....

Böyle bir program işte david rocco's dolce vita. yaşamdan zevk almayı bilenler ve yemek yemeği, yapmayı sevenler izleyiciyi İtalya'nın değişik şehirlerindeki, ama sitesinden okuduğum kadarıyla sıklıkla Floransa'daki, güzel cafeler, restaurantlar ve aklınıza gelmeyecek sürpriz yerlere götürüyor.
Beni cezbeden tarafıysa şaşırtıcı derecede bana hitap eden bir program olması: Floransa+ İtalyan Yemekleri+ İtalyan Şarapları+ İtalyanlar:)Mr. Rocco'nun da bir İtalya aşığı olduğu belli...
Tek kelimeyle bayıldım programa...
Yalnız şimdilik bir sonraki bölümünü yine şansa yakalamaya çalışacağım, zira NG Channel sitesinde "david rocco's dolce vita" hakkında bilgiye rastlayamadım.
İlgilenenler akşam 19.00 sularında NGC a bir göz atsınlar.
Keyifli seyirler..

cem's bebek

Blogumda genelde sevdiğim, lezzetlerini beğendiğim mekanlara yer vermeyi amaç edindim; ancak şu anki yazacağım yazı gibi "uzak durulması gereken mekanlar" ı da buradan yayınlamayı kamuoyuna bir borç bilirim.
Dün akşam çok sevdiğim bir arkadaşımın sürpriz doğumgününü kutlamak üzere bebek'te yeni açılan cem's adındaki mekana gittik.
25 yıllık bebekliyim. 2 ay önce evlenerek anadolu yakasına taşındım ve bu süre zarfında sevgili gözbebeğim bebekciğime bir sürü "gözde" mekan daha açılmış (bkz. "biri bunları durdursun!").
Cem's de bunlardan biri... Küçük bebekteki güneş dondurmanın sağ üst tarafında kalıyor. Mekanın lokasyonu inanılmaz... Hatta iddia ediyorum Bebek'te lokasyon bakımından ilk 3 lokanta arasına girer. Mekanın ön ve arka tarafı da açık ve ön taraf boğaza, arka tarafı ise küçük bebek meydanına bakıyor.
10 üzerinden 10.

Gelelim mekandan da önemli olan meseleye, yani yemeklere.
Gittiğimizde masalara iftar başlangıç tabakları konmuştu, oruç tutan 1 kişi olmamasına rağmen... Neyse o, organizasyonu ayarlayan arkadaşın hatası diyelim.
Başlangıçlardan peynir, zeytin, domates vs. yedik. Sonra ara sıcak olarak hellim peyniri, garip bir börek ve kalamar! (ne alakaysa?!) hadi tamam (1)... fena gitmiyoruz..
içecek olarak birşeyler alalım..
- ne alabiliriz?
- fanta- cola..
- sprite alayım ben..
- sprite yok bayan, fanta- cola..
- nasıl yani!!!?? iyi, ben birşey almayayım.

sayın garson beyefendimizin mekanla uyumsuzluğunu geçiyorum, sen bebek'te bu kadar güzel bir mekan tut, bu kadar concon bir restaurant aç, sprite isteyen müşteriye sprite yok. hadi buna da tamam (2).

gelen ana yemeği söyülüyorum: 4 parça kuşbaşı tavuk sote, yanında esnaf lokantası pilavı ve esnaf lokantası patates kızartması. Esnaf lokantalarına bayılırım, ama yahu bu yemeğin bu mekanla ne alakası var. inanamıyorum gerçekten. aç olmama rağmen tabağı görür görmez iştahım kesildi ve ana yemeğe dokunmadım bile.
sonrası çay kahve...
tatlı ve meyveye dair hiçbirşey yok. ha, biz doğumügünü pastası yedik, o ayrı, ama doğum günümüz olmasaydı, "fix menü" olarak adlandırılan yiyecekler sıralaması, ana yemekle sona erecekti.

Neyse efendim, sonuç olarak bu başarısız yemeğe kişi başı 45 TL ödedik.
Arkadaşlarla geçirilen o doyumsuz zaman dilimi olmasa verdiğim paraya üzülecektim.

Diyeceğim siz siz olun,şöyle lezzetli bir yemek yiyelim maksadıyla cem's e uğramayın...

the best kazandibi in town!

Sütlü tatlıların kralıdır kazandibi benim için...
Sütlaç, muhallebi, aşure mümkünse benden uzak dursun, hiç sevmem.
Ama kazandibi, gerçekten ayrı bir yerdedir gönlümde.

Kazandibi yapabilmek marifettir kanımca. Şu yaşıma kadar fena olmayan bir ağız tadı yakalayabildiğime inanıyorum.

İstanbul'un çeşitli yerlerinde ve çoğu da tanıdığımız tatlıcılarda (Bolulu Hasan Usta, Saray Muhallebicisi, Özsüt vb. gibi) kazandibi yeme girişimlerinde bulundum. Yılların girişimlerini altalta sıraladım ve kendime göre bir "top 3 kazandibi yenecek yerler" listesi çıkardım:

1- Neşe Kafeterya Ortaköy
2- Tarihi Sarıyer Muhallebicisi
3- Zeynel Muhallebicisi

Şu yukarıda, parantez içinde yazdığım tatlıcıların kazandibilerini beğeniyorsanız, gelin bir de benim tavsiyelerimi deneyin. Farkı çok çok net anlayacaksınız.
Ha, tabi bunun için biraz da olsa ağız tadı şart, kimse kusura bakmasın..:)

en güzel türk kahvesi

Türk kahvesi içmeye bayılırım.
Tiryaki değilim, keyifçiyim.
Hoş sohbet bir arkadaşla geçirilen zamana eşlik edebilecek en güzel içeceklerden biridir türk kahvesi, ama lezzet ve sunum çok önemli.
Bugüne kadar birçok yerde güzel türk kahvesi içtim, ama en güzeli Yeniköy Passion Café'dekiydi. Çünkü kahvenin servis şekli o kadar göze hitap ediyor ki her yudumdan aldığınız zevk katlanarak artıyor.
Eski usul yukarıdan kulplu şık bir tepside, antika görünümündeki zarif fincanda, yanında miniminnacık bardaktaki su ve tabi ki olmazsa olmaz nefis lokumla servis edilen Passion Café kahvesi gerçekten önce ruha hitap ediyor.
Ben kahvemi sakızlı içmeyi tercih ediyorum. Sakızın kokusu yayılıyor, Passion'ın romantik atmosferine.
Buraya kadar herşey yeterince iyi. Ama size zevki mükemmelliyete taşıyan son bir ipucu! Ev yapımı vişne likörü!
Menüde yer almamasına rağmen ısrarla isteyiniz. Kahveyi likörle içmek bambaşka bir keyif, ama böylesine lezzetli bir vişne likörüyse tarifsiz...

Girandola

İsmi karamelli dondurma olan bir blogdan teknolojik gelişmeler yada da futbolla ilgili içerik girmem beklenemezdi herhalde.
Ben de blogumun o ağızları sulandıran ismime yaraşır, şahsen şekilde ağzımı sulandıran lezzetleri mekanları paylaşmak isterim.
Zira, dışarıdan bakıldığında pek belli olmasa da, yemek için yaşayan ben, ömrümün geri kalanını güzel tadlara adamaya kararlıyım. Bu dünyada başka ne için yaşanır ki!!

İşte tam bu nedenden mütevellit, "karamelli dondurma"ya da atıfta bulunaraktan GIRANDOLA diyorum...
Gidenler bilir.. Gİrandola dondurmasını yedikten sonra o lezzeti unutmak pek mümkün değildir.
Sanırım yıl 2009 du Girandola ilk şubesini Arnavutköy'de açtığında. Evime giderken sürekli önünden geçtiğim için dikkatimi çekmişti. Ama nedense "bir durup da deneyeyim demedim" ta ki, teyzem bana oradan bahsedene kadar.
Teyze tavsiyesinden sonra soluğu Girandola'da aldık Engin'le.
Engin, o zamanki sevgilim, şimdiki sevgili eşim...
Çok küçücük bir dükkana, olabilecek en şeker şekilde sığışmıştı. Daha dondurma dolabına ilk bakışta gözlerim faltaşı gibi açıldı. Bugüne kadar Türk milletinin alışık olmadığı ama Avrupa'nın dörtbir yanını sarmış İtalyan dondurmacı dükkanlarında ağzımızı sulandıran dondurmalar tam karşımdaydı.Tabiki ki karamelli çeşidi eksik etmeden gözüme güzel görünen ilk birkaç çeşidi afiyetle denedim.
Elmalı tarçınlı, kabaklı, sütlü, taze çilekli, kazandibili.... daha bir sürü..
Gerçekten çok iyiydi. Ağzının tadını az çok bilen bir insan olarak ben 10 üzerinden 9 veriyorum Girandola'ya ve sürekli yeniledikleri tatlarını takibe devam ediyorum.

Bu arada bu muhteşem dondurmacı artık Caddebostan'a da açıldı. Cadde sakinlerine duyrulur!!

karamelli dondurma mı... neden ki?

Karamelli dondurma hakkında yazacak o kadar çok şey var ki, nereden başlasam bilemedim.
Aslında herşey krem karamel denen tatlının hayatıma girmesiyle başladı.
O hazır krem karamel paketinin içinde küçük şeffaf poşette, krem karamel karışımını küçük tabaklara doldurmadan önce tabağın dibine dökmemiz gereken kahverengi mis kokulu, sıvımsı birşey vardı. İşte herşeyi o başlattı...
Sırf sürekli o paketin dibinde kalan karameli sıyırbilmek için anneme sık sık yaptırırdım krem karamel.
Ardından karamel çılgınlığım cheesecakelerin ve Starbucks kahvelerinin üzerini süsleyen karamel sosuyla farklı bir boyut kazandı
Şu sıralarsa Haagen Dasz, Girandola, Ben&Jerry's, Ali Usta ve Mado sayesinde karamelle olan aşkımız bize dondurmanın katılmasıyla beraber tatlı bir beraberliğe dönüştü.

Neyse işte, karamelli dondurma.. cana can, yüze gülümseme, hayata mutluluk katar...